Seçimin üzerinden bir aydan fazla zaman geçti; ancak özellikle Cumhur İttifakı cephesinde seçim sonrası sancılar devam ediyor. Ortada kesin olan rakamlar var; ama yorumlar muhtelif. Cumhurbaşkanı seçimin asıl kazananının kendi partisi olduğunu söyler de onun hınk deyicisi geri kalır mı? Ona göre de MHP seçimden hayli başarılı çıkmış. Oysa gerçek açık olarak ortada. Merkez vadide sular şimdi CHP’den yana akmada. Muhafazakâr seçimin yönü ise sürpriz biçimde Yeniden Refahtan yana.

Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Sn. Erdoğan her ne kadar galip rolü yapsa da korkunun ecele faydası yok. “Taş yuvarlanır çakıllıkta durur.” derler. Bundan sonra yuvarlanan tüm çakıllar yani tüm yüzergezer oylar, yani sığınacak liman arayan irili ufaklı tüm tekneler, farklı nedenlerle CHP limanına yanaşmaya çalışacaklardır.

Toplumda kendini daha akıllı zanneden birileri eğitimsiz ve yoksul kesimleri nedenlerini sorgulamadan SÜRÜ olarak nitelese de sürü psikolojisi eğitim düzeyinden, toplumsal statüden bağımsız olarak tüm insanlığa egemendir. Mesela AKP’nin siyasette parladığı 2002 yılında 42.000 olan bir memur sendikasının üye sayısı partinin başarısıyla orantılı olarak 1 milyonun üzerine çıkmıştır. Aslında gerçek anlamda sendika olmadığını bile bile sürü halinde bu sendikaya katılan memurların çok geçmeden CHP’ye doğru dümen kıracakları kesindir. Bunun ilk örnekleri CHP’ye geçen belediyelerde görülecektir.

İçeride durum böyledir de seçim sonuçlarının uluslararası alandaki yansımaları ne yönde olacaktır? Aynı durumun yurt dışı ilişkilerde de yaşanacağından şüphe duymuyorum. Bunun ilk belirtilerini Almanya Cumhurbaşkanının Türkiye’yi ziyaretinde yaşadık. Onun İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı İmamoğlu ile sergilediği CANCİĞER KUZU SARMASI muhabbeti birlikte izledik. Ardından Özgür Özel’in Avrupa Sosyalist Partileri toplantısında gördüğü ilgi dikkat çekti.

Siyasette hayli deneyimli biri olan Erdoğan’ın bu gidişi görmemesi ve buna göre pozisyon belirlememesi mümkün olamazdı o da bunu yaptı. Geçmişte CHP genel başkanlarını kendi kıratında görmez; adam yerine koymazdı. Ancak bu kez seçimin birinci partisi CHP genel başkanıyla görüşmek durumunda kaldı. Bu, onun seçim sonuçlarını saygıyla karşıladığı, yenilgiyi kabul ettiği, bükemediği bileği öptüğü anlamına gelmez.

Birileri bir yalana kanmak istiyor olabilir; ancak Erdoğan, değişimi reddeden, faydasına olan durumlara uyum sağlamış gibi görünen biridir. O, demokrasi tramvayına menzile erişinceye kadar biner.  Şu an binmiş gibi görünmesinin nedeni de henüz menzile ermemesidir. Cumhurbaşkanı, hedeflediği yolun önünde tek engel olarak gördüğü anayasayı değiştirmek, hatta yeniden yapmak, devletin temel niteliklerini ortadan kaldırmak ve dört yılın sonunda bir kez daha cumhurbaşkanı olmak istiyor. Bu yolda toplumsal direnişi uyutmak için planladığı yeni oyunda muhalefete rol vermiş gibi davranıyor. Bu davranışı samimi görmek siyasi aymazlık olur.  Özgür Özel’in  “Müzakere de ederiz, mücadele de” tavrı temelde doğrudur. Ancak onun, karşı tarafında Erdoğan olan bir oyunun her türlü hileye, faule açık olduğunu da unutmaması gerekir.

ERDOĞAN ARTIK DÖNÜLMEZ AKŞAMIN UFKUNDADIR. Bundan sonraki süreçte, var olduğu belli bile olmayan iktidar partisinin gerçekte ise Erdoğan’ın suyun akışını tersine çevirmesi bir mucize olacaktır. Parti içinden ve partinin medyadaki uzantılarından yansıyanlar da bunu doğrular niteliktedir. AK PARTİ’nin yarının siyasetinde hangi düzeyde yer alacağı artık kendi inisiyatifinin dışındadır. Bu partinin siyasetteki ömrü, büyük ölçüde CHP’li belediyelerin başarısına bağlıdır. Ancak CHP’den bir türlü elini çekmeyen her haltı bildiklerini sanan, toplumsal dinamikleri inkâr ederek CHP’ye yol çizmekten vazgeçmeyen kartlaşmış elitist kargaların parti politikasındaki ağırlıkları da bu konuda belirleyici olacaktır.

Sözümüzü Erzurumlu İbrahim Hakkı hazretlerinin güzel sözüyle bitirelim. “Görelim Mevla neyler, neylerse güzel eyler.”

Mehmet Mahmut Yıldız

Şahlanış Partisi Yüksek İstişare Kurulu Başkanı