YAZA HABER VERİN BU YIL GELMESİN

YAZA HABER VERİN BU YIL GELMESİN

Hiç öyle olur mu, dünya döndükçe ve var oldukça, benim güzel yurdumda benim milletim dört mevsimin dördünü de yaşayacaktır. Bu benim dediğim şiirdir şiir. Benim güzel yurdumun ve memleketimin dört mevsimi de güzeldir, ne mutlu bana ki ben o mevsimleri yetmiş üç kez devirdim.

Severim kışı, bembeyazdır kar beyazı, ilkbaharı severim yeşildir yaprak, yazlar sıcak olur sevmeyen var mıdır yazı. Sonbahar gelir sararır yere düşer dalındaki yaprak. Her mevsim güzeldir sevilir, kış gelir, bahar gelir ve mevsimler devrilir.

Her mevsim, her insanda ayrı duygular dile getirir ve mevsimler bir şekilde kendisini sevdirir. Kışın soğuğunda kar topu oynamak ve kayak yapmak…, ilkbaharda yeşildir dalındaki yaprak… çiğdem, çiçek, papatya ve kırlarda uçan kuşlar ve beyaz kelebekler.

Yaz sıcaktır özlenir, yaylalar, plajlar, güneş, kum ve deniz, nedense sonbaharı pek sevmeyiz. Sonbaharda, sararıp yere düşen sarı yapraklara takılır gözlerimiz… ılık ılık esen rüzgarlarda sararan yaprakların savrulmalarını izleriz.

Her iki baharda yağan yağmurlarla ıslanır memleketimin bereketli toprakları, yağmurlar yağsın, dereler aksın, çaylar, nehir ve ırmaklar, doldursun göl ve barajları, nedense çok kısa sürüyor Nisan yağmurları.

Kış sevgisini dile getirdim, mısralarımı sıraladım, kar topu ile süsledim ve “YAZA HABER VERİN BU YIL GELMESİN” dedim.

YAZA HABER VERİN BU YIL GELMESİN

Kar topu yapıp da bana atışın

Atıp da al sana deyişin var ya

Eritti buzları artık bahar ya

Yaza haber verin bu yıl gelmesin

Elimi tutuşun birde bakışın

Bakıp da gözünü kıpışın var ya

Eritti buzları artık bahar ya

Yaza haber verin bu yıl gelmesin

Kar topu atan o güzel ellerin

Atıp da al sana diyen dillerin