Aşırı tüketim, israf, faiz ve sarmala dönüşen kronik borçlanmaya dayalı çarpık ekonomik düzen sürdürülebilir değildir.

Bu gün için yeterli miktarda petrol ve doğal gazımız yoktur. Yani enerjide dışa bağımlıyız.

Ağır sanayi ve yüksek teknoloji, bilgi-bilişim ve yazılım konusunda modern dünya ile rekabet edecek bugün için ortaya koyduğumuz montaj hariç yerli bir üretim ve ciddi bir başarımız da yoktur.

Yaşanan tecrübeler göstermiştir ki, dış ticaret açığımızın ve kamu borcumuzun finansmanı amacıyla yapılan uygulamalar, sağlanan bütün “yabancı” kaynaklar ancak aspirin etkisi göstermekte, hatta zaman zaman toplumda “sahte iyileşme duygusu (plasebo) etkisi” oluşturmaktadır.

Ancak şurası kesindir ki borçlanmaya dayalı bu sahte ekonominin göz alıcı boyaları, süsleri kısa zamanda dökülecek ve acı gerçekler apaçık karşımıza çıkacaktır. Bedel ve yük maalesef dar ve sabit gelirli yurttaşlarımızın sırtına yüklenecektir.

1940’lardan başlayarak iş başına gelen bütün iktidarlar, dönem dönem çok önemli ekonomik gelişmelere imza atmakla birlikte öz kaynaklar yerine dış borçlanmaya yönelmiş ve ülkenin bir borç sarmalına düşmesine neden olmuşlardır.

Gerçekler ne kadar gizlenmeye çalışılsa da hastalık halen devam etmektedir.

Tedavisi için de zamana ve ehil ve ehliyetli uzman karma bir kadro tarafından hazırlanacak temeli sağlam program ve reçetelere ihtiyaç vardır.

İşin özü; Kazandığımızdan, ürettiğimizden daha fazla harcama ve tüketme lüksümüz yoktur…